Geen recht op wettelijke minimumbijdrage bij ingerichte wisselwoning

Renovatie

Met de veroudering van de woningvoorraad vinden er momenteel veel renovaties plaatst. Bij renovatie gaat het om werkzaamheden die leiden tot een verbetering van het woongenot. Dat kunnen zowel veranderingen als toevoegingen aan de huurwoning betreffen. Voordat men een renovatie uitvoert, dient de woningcorporatie een renovatievoorstel (sociaal plan) aan de huurders voor te leggen. Een renovatie dient goed te worden onderscheiden van dringende werkzaamheden en andere werkzaamheden. Dringende werkzaamheden zijn kortweg werkzaamheden die vallen onder het reguliere onderhoud van de huurwoning. Deze kunnen niet zonder nadeel worden uitgesteld. Dringende werkzaamheden zijn gericht op het behoud van de huurwoning en leiden niet tot een verbetering van het woongenot. Enkel bij renovatie kan een huurder aanspraak maken op de wettelijke minimumbijdrage. Maar slechts indien en voor zover een verhuizing van de huurder noodzakelijk is vanwege die renovatie.

Wisselwoning

Om de overlast voor de huurders zo veel mogelijk te beperken, bieden woningcorporaties bij grotere renovatieprojecten soms tijdelijke wisselwoningen aan. Een wisselwoning betreft een woonruimte waar de huurder gedurende de duur van de renovatie tijdelijk gebruik van kan maken. Zodra de werkzaamheden zijn afgerond, keert de huurder weer terug in de gerenoveerde huurwoning.

Huurder

Kan een huurder ook aanspraak maken op de wettelijke minimumbijdrage (verhuiskostenvergoeding) als een huurder gebruik kan maken van een passende wisselwoning? Nee, zo bepaalde Nederlands hoogste rechter (Hoge Raad) in een recente uitspraak. De strekking van de wettelijke systematiek is volgens de Hoge Raad gericht op schadeloosstelling van een huurder als een verhuizing vanwege renovatie noodzakelijk is. Daar heeft de wetgever een minimale bijdrage aan gekoppeld om discussies over verhuis- en inrichtingskosten zo veel als mogelijk te voorkomen. Als een woningcorporatie een aanbod doet voor een tijdelijke wisselwoning dan wordt een huurder in de gelegenheid gesteld om dergelijke kosten te vermijden. Om die reden kan een huurder in dat geval geen aanspraak maken op de wettelijke minimumbijdrage. Het dient dan wel een passende en volledig ingerichte en gestoffeerde wisselwoning te betreffen. Bij de beantwoording van de vraag of een wisselwoning een redelijke en passende voorziening betreft, dienen de omstandigheden van het geval in ogenschouw te worden genomen. Zo dient men te kijken naar de ligging en kwaliteit van de wisselwoning, de duur van het verblijf in de wisselwoning en of de inboedel (gedeeltelijk) moet worden verplaatst. Daarnaast dient rekening te worden gehouden met de persoonlijke omstandigheden van de huurder.

Renovatievoorstel

Als een woningcorporatie een passende en volledig ingerichte en gestoffeerde wisselwoning aan huurders wenst aan te bieden dan ligt het op de weg van de woningcorporatie om dit in het renovatievoorstel (sociaal plan) mee te nemen. Indien een huurder bij een tijdelijk verblijf in een passende en volledig ingerichte en gestoffeerde wisselwoning toch zou worden geconfronteerd met kosten, bijvoorbeeld vervoers- of opslagkosten, dan kan een huurder – los van de  wettelijke minimumbijdrage – wel aanspraak blijven maken op vergoeding van die specifieke kosten. Als het voorzienbare kosten betreft dienen ook die kosten onderdeel te zijn van het renovatievoorstel. Omdat de noodzaak van verhuizing afhankelijk kan zijn van de persoonlijke omstandigheden van een huurder, hoeft een renovatievoorstel niet voor iedere huurder hetzelfde te zijn. Partijen kunnen nadere afspraken maken, toegespitst op de specifieke omstandigheden.